از مرجع فقيد جهان تشيع، آيةالله‌العظمي بهجتقدس سره، نقل شده است: اين‌كه حضرت زهراعلیها السلام بعد از آن‌همه مظلوميت، در حال احتضار وصيت نمود كه شبانه دفن گردد، بحارالانوار/49/192؛ كار عجيبى بود كه نظير كار پيغمبرانعلیهم السلام است؛ زيرا كار كسى كه نزاع كند و مغلوب شود و كشته و شهيده گردد و عليه او قضاوت بشود و آن‌همه بلاها را ببيند، و با اين‌حال راهى را پيدا كند كه خود را مثل غالب جلوه دهد و غالب بودن خود را به ديگران نشان دهد، به كار پيغمبران و اعجاز شباهت دارد، راهى كه فكر بشر از فهم آن عاجز بود و آن اين‌كه وصيت نمود، بدون تشييع، شبانه دفن گردد. اگر دستگاه حكومت و خلافت به فكرشان مى‌رسيد كه حضرت زهراعلیها السلام چنين كارى را مى‌خواهد بكند، به منزل آن‌حضرت وارد مى‌شدند و از انجام آن جلوگيرى مى‌كردند. بعد از دفن نيز راهى جز نبش قبر آن‌حضرت نبود كه حضرت اميرعلیه السلام از آن جلوگيرى نمود و نتوانستند كارى بكنند.