بدن حضرت از درخت طوبي و روح او از نور عظمت خداست، اما در دل شب زير خاك مي‌رود. كنار اين بدن بود كه رادمرد عالم امكان گفت كه «اي كاش زنده نبودم تا چنين وضعيتي را ببينم».
طبق نص كتابالله «وما آتاكم الرسول فخذوه»، تمام فرق اسلامي با قطع نظر از مذهب و مسلك، بايد عزاي فاطمه زهراعلیها السلام را متناسب با عظمت اين مصيبت اقامه كنند.
به حكم سنت قطعيه، اقتضاي ايمان به خدا و ايمان به خاتم انبياءصل الله و علیه و آله، اقامه شعائر فاطميه است. و فاطميه تنها متعلق به شيعه نيست، بلكه به هركس كه ايمان به قرآن و سنت رسولالله دارد، تعلق دارد، لذا قهراً بايد در ناراحتي خاتم ناراحت باشد و در انبساط او منبسط.
اما دو طائفه در اين راستا وظيفه سنگين‌تري دارند: طايفه اول به علما و خواص مسلمين باز مي‌گردد كه دقايق كتاب و سنت را مي‌فهمند و واقعه را هم آن‌چنان كه هست مي‌دانند. لذا وظيفه اين طبقه سنگين‌تر است. طايفه دوم، كساني هستند كه رابطه نسبي با صديقه كبري دارند و در زمره اولاد ايشان شمرده مي‌شوند. لذا اين طبقه مسؤليت خاصي دارند.
اين عزا كه به سوم جمادي‌الثاني ختم مي‌شود، بايد مجالس و محافل در مملكت مشحون باشد و همگي به بيان فضايل و مناقب ايشان و آن‌چه بر ايشان گذشت بپردازند.
لذا اين امر بر هر مسلمان و به‌ويژه كساني كه پيرو مذهب تشيع هستند، ضروري است.
منبع: پايگاه اطلاع‌رساني آية‌الله‌العظمي وحيد خراساني
گزيده‌اي از سخنراني معظم‌له در مسجد اعظم قم
آرشیو PDF
نسخه چاپي 
