گناه، مبارزه با حضرت حقّ سبحانه مىباشد و انسان با ارتکاب گناه، پرده عبودیّت میان خود و خدا را مىدَرد: أَنَا الَّذِى بارَزْتُکَ بِسَیِّئآتِى، وَ کَشَفْتُ قِناعِى و همانند فرعون أَنَا رَبُّکُمُ الْأَعْلى مىگوید و جا براى توجّه و عبودیّت او باقى نمىگذارد و در اثر آن، گستاخى نموده و هیچ چیز او را از گناه باز نمىدارد.