در محضر نور - شماره 848
حضرت امام محمدباقر(ع)
ما مِن رَجُلٍ ذَكَرَنا أو ذُكِرْنا عِنْدَهُ يَخْرُجُ مِنْ عَيْنَيْهِ ماءٌ وَلَوْ مِثْلَ جَناحِ البَعوضَةِ إلّا بَنَى اللهُ لَهُ بَيْتاً في الجَنَّةِ وَجَعَلَ ذلِكَ الدَّمْعَ حِجَاباً بَيْنَهُ وَبَيْنَ النّارِ.
هیچ کس نیست که ما را یاد کند، یا نزد او از ما یاد شود و از چشمانش هر چند به اندازه بال پشه‌ای اشک آید، مگر آنکه خداوند برایش در بهشت، خانه‌ای بنا کند و آن اشک را حجاب میان او و آتش دوزخ قرار دهد. بحار الأنوار، ج ٣٦ ، ص ٣٩١
هیچ کس نیست که ما را یاد کند، یا نزد او از ما یاد شود و از چشمانش هر چند به اندازه بال پشه‌ای اشک آید، مگر آنکه خداوند برایش در بهشت، خانه‌ای بنا کند و آن اشک را حجاب میان او و آتش دوزخ قرار دهد. بحار الأنوار، ج ٣٦ ، ص ٣٩١