٭ آیت‌الله واصف از منظر آیات عظام و علما
1. آیت‌الله میرزا هاشم آملی(قد)
در اجازه اجتهاد محرم سال ۱۳۹۰ قمری ایشان را چنین ستوده‌اند:
العالم الألمعی و الفاضل الکامل التقی صاحب القریحة النقاده و السلیقة المستقیمة عماد الاعلام حجت‌الاسلام الحاج الشیخ محمد الواصف الجیلانی ... بلغ بحمد الله مرتبه الاجتهاد فله العمل بما استنبطه من الاحکام حسب ما هو الدراج بین الاعلام...
و همچنین در مورد آیت‌الله واصف می‌فرمایند:
«آقای واصف مغز متفکر است و خوب است طلاب و فضلا از افکار بلند ایشان استفاده نمایند.»
2. آیت‌الله‌العظمی مرعشی نجفی(قد)
در چندین اجازه روایی، اجتهاد و امور شرعیه در اوصاف ایشان می‌نویسد:
الف: مروج‌الاحکام فخرالاسلام و المسلمین ذخرالافاضل الراشدین آقای حاج شیخ محمد واصف...
ب: در اجازه روایی مفصل خود به تاریخ ۱۴ شعبان ۱۳۸۳ قمری درباره وی می‌نویسد: فرزند روحانی، برادر ایمانی، صفوة الافاضل فخر اقرانه و الاماثل ثقة الاسلام والمسلمین فضیله حاج شیخ محمد واصف جیلانی دام علاه و زید فی ورعه و تقاه فانه ابدع و ابتکر فی تنسیق الفروض والصوراتی بالعجب العجاب والاسلوب الغریب بالنمط القشیب....
ج: همچنین در اجازه دیگری در تاریخ ۲۹ رجب المرجب ۱۳۹۹ قمری در این باره می‌نویسد: مخفی نماند آنکه حضرت حجت الاسلام والمسلمین آقای حاج شیخ محمد واصف که از افاضل مدرسین حوزه مقدسه قم می‌باشد و سنین عدیده در این بلده طیبه اشتغال و اکتساب کمالات صوری و معنوی بودند و بحمده تعالی مراتب شامخه ای از علم و عمل را فائض و حائز گردیدند....
3.آیت‌الله‌العظمی بهجت(قد)
در 28رجب 1399ق درباره وی چنین نوشته‌اند: جناب مستطاب حجت‌الاسلام آقای واصف _ زید توفیقه _ از متصفین به صفات فضیلت و کمال و از واجدین مراتب سامیه دیانت و تقوا است، شایسته است متدینین به اسلام و تشیع از برکات آن وجود شریف استفاده نمایند و حائز معلومات دینیه، توسط ایشان باشند و قدر این نعمت بزرگ را عملأ بدانند.
4. آیت‌الله‌العظمی سبحانی
درباره مرحوم حجةالحق جناب آقای واصف همین قدر بس که من ایشان را از پنجاه سال پیش در حالی‌که یک طلبه جوانی بود در حوزه علمیه قم می‌شناختم. ایشان و فرزند مرحوم حضرت امام جناب حاج‌آقا مصطفی با هم رفیق و هم‌مباحثه بودند و به خاطر دوستی که با ایشان داشت و مرحوم حاج‌آقا مصطفی پیش من درس می‌خواند، سبب شد که ایشان هم پای درس منطق شمسیه ما بیاید. پس از درس هم رابطه دوستی ما برقرار بود. من در مدت دوستی‌ام با ایشان چیزی که لمس کردم، یک جهان استعداد بود. خصوصاً استعداد ادبی و ذوق شعری! هر موضوعی را که برای ایشان معین می‌کردیم یک قصیده کامل و تمام می‌سرود و بعدها دوره کامل کتاب کفایة‌الاصول آخوند خراسانی را به نظم درآورد.
او آدم بسیار صدیق و پاکی بود و به اهل بیت(ع) علاقه‌مند بود. آن مرحوم صاحب سرمایه معنوی و علمی بود که بروز آن‌چنانی نداشت، گرچه تنوع آثارش گواه روشنی است. یکی از ویژگی‌های آن مرحوم این بود که در زندگی خودکفا بود و از دست‌رنج خود ارتزاق می‌کرد. علمای زاهد و وارسته کسانی بودند که در عین عالم بودن تلاش می‌کردند از سهم امام مصرف نکنند. از نظر بار، بر روحانیت اسلام زحمت و مؤنه نداشت و در عین حال بیشترین کمک را هم می‌کرد، حقاً عاش سعیداً و مات سعیداً آقای واصف، [از لحظ ذوقی و شعری] شیخ بهایی عصر ما بود، ولی قدرش ناشناخته ماند. (ر.ک: وادی خاموشان، جعفر سعیدی)
5. آیت‌الله العظمی سیدمحمدمهدی مرتضوی لنگرودی(ره)
آقای واصف در علوم و معارف دینیه مانند، علم صرف، نحو، منطق، معانی و بیان، بدیع، عروض، حساب، هندسه، جغرافیا، اصول و فقه ورود کامل داشت و در اغلب بلکه در تمام این علوم، تألیف و یا تصنیف داشت و می‌توان گفت که این مرد علم و دانش، از نوابغ عصر خویش به شمار می‌رفت.
6. آیت‌الله حاج سیدعباس حسینی کاشانی(ره)
یکی دیگر از فرزندان آیت‌الله واصف می‌گوید: روزی با یکی از دوستان خدمت آیت‌الله حاج سیدعباس حسینی کاشانی(ره) شرفیاب شدم. در محضر ایشان پس از یاد خاطراتی از مرحوم پدرم، آیت‌الله کاشانی فرمودند: «مرحوم پدرت مرد فوق‌العاده‌ای بود، روزی به دیدنم آمد و من در شرف تألیف کتابی بودم و حدود شانزده صفحه از آن را به رشته تحریر در آورده بودم و آن را به ایشان دادم ایشان پس از بررسی آن فرمودند: هر دید، بازدیدی دارد. من هم از شما می‌خواهم به دیدنم تشریف بیاورید. آیت‌الله کاشانی فرمودند: چند روز بعد من به دیدن ایشان رفتم. دیدم در همان موضوع، ایشان هفت صد صفحه مطلب نوشته‌اند. آن‌گاه آیت‌الله کاشانی با اعجاب چند مرتبه فرمودند: من کجا و ایشان کجا.»
7. علامه حاج میرزا خلیل کمره‌ای(ره) درباره وی می‌نویسد: حضور محترم حضرت حجت الاسلام علامه محقق آقای شیخ محمد واصف گیلانی دامت افاضاته به عرض می‌رساند از تالیفات آن جناب مانند: 1. رساله راهنمای ارث 2. رساله الانسان واللحیه 3.منظومه توصیف المعانی المراده فی تحقیق الاراده 4. رساله رضاع.... را جناب آقای شیخ علی ربانی خلخالی در اختیار اینجانب نهادند. آثار علمی بی‌نهایت فوق العاده، مطالب و تحقیقات آن دارای مضامین بلند و رفیع که مانند ماه از زیر ابر جلوه می‌نماید. اوصاف حمیده و آثار علمی تان مرا شیفته دیدار جنابعالی کرده است.
به امید دیدار و تجدید احترام میرزا خلیل کمره‌ای
8. محمد شریف‌رازی مؤلف کتاب گنجینه دانشمندان
علامه واصف گیلانی از دانشمندان وارسته و فضلای برجسته، عالمی فاضل و نویسنده‌ای کامل و دارای مقام علم و تقوا و ملکات فاضله و اخلاق حسنه است.
9. یکی از نویسندگان معاصر
آیت‌الله شیخ محمد واصف لاهیجی از مدافعین حقیقی اسلام و مذهب شیعه جعفری بود که در خطیرترین ایام هجوم دشمنان اسلام با قلم و بیان از اسلام ناب دفاع می‌نمود. او در اکثر علوم اسلامی از قبیل فقه، اصول، فلسفه، منطق، کلام، درایه، ریاضی و فیزیک استاد بود و اکثر این علوم را به نظم کشید. آیت‌الله واصف در سرودن اشعار علمی به زبان عربی کم‌نظیر بود و در نظم کشیدن مباحث علمی به زبان عربی مهارت فوق‌العاده‌ای داشت.
در اجازه اجتهاد محرم سال ۱۳۹۰ قمری ایشان را چنین ستوده‌اند:
العالم الألمعی و الفاضل الکامل التقی صاحب القریحة النقاده و السلیقة المستقیمة عماد الاعلام حجت‌الاسلام الحاج الشیخ محمد الواصف الجیلانی ... بلغ بحمد الله مرتبه الاجتهاد فله العمل بما استنبطه من الاحکام حسب ما هو الدراج بین الاعلام...
و همچنین در مورد آیت‌الله واصف می‌فرمایند:
«آقای واصف مغز متفکر است و خوب است طلاب و فضلا از افکار بلند ایشان استفاده نمایند.»
در چندین اجازه روایی، اجتهاد و امور شرعیه در اوصاف ایشان می‌نویسد:
الف: مروج‌الاحکام فخرالاسلام و المسلمین ذخرالافاضل الراشدین آقای حاج شیخ محمد واصف...
ب: در اجازه روایی مفصل خود به تاریخ ۱۴ شعبان ۱۳۸۳ قمری درباره وی می‌نویسد: فرزند روحانی، برادر ایمانی، صفوة الافاضل فخر اقرانه و الاماثل ثقة الاسلام والمسلمین فضیله حاج شیخ محمد واصف جیلانی دام علاه و زید فی ورعه و تقاه فانه ابدع و ابتکر فی تنسیق الفروض والصوراتی بالعجب العجاب والاسلوب الغریب بالنمط القشیب....
ج: همچنین در اجازه دیگری در تاریخ ۲۹ رجب المرجب ۱۳۹۹ قمری در این باره می‌نویسد: مخفی نماند آنکه حضرت حجت الاسلام والمسلمین آقای حاج شیخ محمد واصف که از افاضل مدرسین حوزه مقدسه قم می‌باشد و سنین عدیده در این بلده طیبه اشتغال و اکتساب کمالات صوری و معنوی بودند و بحمده تعالی مراتب شامخه ای از علم و عمل را فائض و حائز گردیدند....
در 28رجب 1399ق درباره وی چنین نوشته‌اند: جناب مستطاب حجت‌الاسلام آقای واصف _ زید توفیقه _ از متصفین به صفات فضیلت و کمال و از واجدین مراتب سامیه دیانت و تقوا است، شایسته است متدینین به اسلام و تشیع از برکات آن وجود شریف استفاده نمایند و حائز معلومات دینیه، توسط ایشان باشند و قدر این نعمت بزرگ را عملأ بدانند.
درباره مرحوم حجةالحق جناب آقای واصف همین قدر بس که من ایشان را از پنجاه سال پیش در حالی‌که یک طلبه جوانی بود در حوزه علمیه قم می‌شناختم. ایشان و فرزند مرحوم حضرت امام جناب حاج‌آقا مصطفی با هم رفیق و هم‌مباحثه بودند و به خاطر دوستی که با ایشان داشت و مرحوم حاج‌آقا مصطفی پیش من درس می‌خواند، سبب شد که ایشان هم پای درس منطق شمسیه ما بیاید. پس از درس هم رابطه دوستی ما برقرار بود. من در مدت دوستی‌ام با ایشان چیزی که لمس کردم، یک جهان استعداد بود. خصوصاً استعداد ادبی و ذوق شعری! هر موضوعی را که برای ایشان معین می‌کردیم یک قصیده کامل و تمام می‌سرود و بعدها دوره کامل کتاب کفایة‌الاصول آخوند خراسانی را به نظم درآورد.
او آدم بسیار صدیق و پاکی بود و به اهل بیت(ع) علاقه‌مند بود. آن مرحوم صاحب سرمایه معنوی و علمی بود که بروز آن‌چنانی نداشت، گرچه تنوع آثارش گواه روشنی است. یکی از ویژگی‌های آن مرحوم این بود که در زندگی خودکفا بود و از دست‌رنج خود ارتزاق می‌کرد. علمای زاهد و وارسته کسانی بودند که در عین عالم بودن تلاش می‌کردند از سهم امام مصرف نکنند. از نظر بار، بر روحانیت اسلام زحمت و مؤنه نداشت و در عین حال بیشترین کمک را هم می‌کرد، حقاً عاش سعیداً و مات سعیداً آقای واصف، [از لحظ ذوقی و شعری] شیخ بهایی عصر ما بود، ولی قدرش ناشناخته ماند. (ر.ک: وادی خاموشان، جعفر سعیدی)
آقای واصف در علوم و معارف دینیه مانند، علم صرف، نحو، منطق، معانی و بیان، بدیع، عروض، حساب، هندسه، جغرافیا، اصول و فقه ورود کامل داشت و در اغلب بلکه در تمام این علوم، تألیف و یا تصنیف داشت و می‌توان گفت که این مرد علم و دانش، از نوابغ عصر خویش به شمار می‌رفت.
یکی دیگر از فرزندان آیت‌الله واصف می‌گوید: روزی با یکی از دوستان خدمت آیت‌الله حاج سیدعباس حسینی کاشانی(ره) شرفیاب شدم. در محضر ایشان پس از یاد خاطراتی از مرحوم پدرم، آیت‌الله کاشانی فرمودند: «مرحوم پدرت مرد فوق‌العاده‌ای بود، روزی به دیدنم آمد و من در شرف تألیف کتابی بودم و حدود شانزده صفحه از آن را به رشته تحریر در آورده بودم و آن را به ایشان دادم ایشان پس از بررسی آن فرمودند: هر دید، بازدیدی دارد. من هم از شما می‌خواهم به دیدنم تشریف بیاورید. آیت‌الله کاشانی فرمودند: چند روز بعد من به دیدن ایشان رفتم. دیدم در همان موضوع، ایشان هفت صد صفحه مطلب نوشته‌اند. آن‌گاه آیت‌الله کاشانی با اعجاب چند مرتبه فرمودند: من کجا و ایشان کجا.»
به امید دیدار و تجدید احترام میرزا خلیل کمره‌ای
علامه واصف گیلانی از دانشمندان وارسته و فضلای برجسته، عالمی فاضل و نویسنده‌ای کامل و دارای مقام علم و تقوا و ملکات فاضله و اخلاق حسنه است.
آیت‌الله شیخ محمد واصف لاهیجی از مدافعین حقیقی اسلام و مذهب شیعه جعفری بود که در خطیرترین ایام هجوم دشمنان اسلام با قلم و بیان از اسلام ناب دفاع می‌نمود. او در اکثر علوم اسلامی از قبیل فقه، اصول، فلسفه، منطق، کلام، درایه، ریاضی و فیزیک استاد بود و اکثر این علوم را به نظم کشید. آیت‌الله واصف در سرودن اشعار علمی به زبان عربی کم‌نظیر بود و در نظم کشیدن مباحث علمی به زبان عربی مهارت فوق‌العاده‌ای داشت.