به گزارش خبرگزاری حوزه، متن نامه حضرت آیت‌الله نوری همدانی به پاپ لئون چهاردهم رهبر کاتولیک‌های جهان که توسط سفیر جمهوری اسلامی ایران در واتیکان تقدیم شد، بدین شرح است:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
عالی‌جناب پاپ لئون چهاردهم؛ رهبر کاتولیک‌های جهان
با سلام و احترام
همان‌گونه که استحضار دارید، کرامت انسانی به معنای شرافت، بزرگی و ارزش ذاتی انسان، یکی از مفاهیم بنیادین در ادیان الهی است. ادیان ابراهیمی جملگی بر جایگاه والای انسان تأکید ورزیده‌اند و انسان را موجودی دارای ارزش ذاتی و ظرفیت‌های روحانی می‌دانند که به صورت خاصی از سوی خداوند آفریده شده است. همه ادیان الهی اصل برابری، آزادی، مسئولیت‌پذیری و حقوق انسانی را تأیید نموده و تبعیض نژادی، قومی و طبقاتی را شدیدا نفی می‌کنند.
بدیهی است ادیان الهی، با وجود تفاوت‌های اعتقادی، در تأکید بر کرامت ذاتی انسان مشترکند. این کرامت نه‌تنها بنیان حقوق انسانی است، بلکه زمینه‌ساز تعامل اخلاقی و انسانی میان پیروان ادیان مختلف می‌باشد. در جهانی که خشونت و تبعیض رو به افزایش است، بازگشت به این اصل مشترک می‌تواند راهی مطلوب برای همزیستی مسالمت‌آمیز و تفاهم میان ادیان باشد.
همان‌گونه که می‌دانید، غزه، سرزمین محاصره‌شده‌ای است که امروز به نماد مظلومیت انسان در برابر ظلم و بی‌عدالتی بدل شده است. در حالی‌ که جهان شاهد مرگ روزانه کودکان، زنان و مردان بی‌گناه بر اثر گرسنگی، تشنگی و کمبود دارو است، رژیم صهیونیستی با ادامه محاصره کامل غزه و منع ورود غذا و کمک‌های بشردوستانه، فاجعه‌ای بی‌سابقه در تاریخ معاصر رقم زده است. این رفتار نه‌تنها از منظر انسانی، بلکه از نگاه دینی، اخلاقی و حقوق بین‌المللی کاملاً مردود و محکوم است.
اسلام دین رحمت و انسان‌دوستی است و آزار رساندن به بی‌گناهان، به‌ویژه کودکان و زنان، شدیداً نکوهش شده است. در تعالیم مسیح نیز کمک به گرسنگان و نیازمندان یک وظیفه الهی است. در تورات نیز بر عدالت و مهربانی با دیگران تأکید فراوان شده است. از منظر ادیان الهی، محروم‌ کردن مردم از غذا، ظلمی فاحش در برابر خواست الهی است.
از منظر اخلاق انسانی و وجدان بیدار هم محاصره صد‌ها هزار نفر بی‌گناه از جمله زنان و کودکان و اعمال فشار و هجوم ددمنشانه بر آنان و جلوگیری از رسیدن غذا و دارو به ایشان، خطایی نابخشودنی است.
اخلاق انسانی بر پایه کرامت ذاتی انسان بنا شده است. هر انسان بی‌گناهی، صرف‌نظر از ملیت، دین یا نژاد، سزاوار زندگی شرافتمندانه است. محروم‌سازی عامدانه یک جمعیت از غذا، آب و دارو، جنایتی علیه وجدان بشر و نافی اصول بنیادین همزیستی انسانی است. رفتار رژیم صهیونیستی با مردم غزه نه‌‌تنها غیراخلاقی و غیرانسانی، بلکه بر اساس اسناد معتبر حقوق بین‌الملل جنایت جنگی محسوب می‌شود.
رفتار ظالمانه و غیرانسانی رژیم صهیونیستی در ممانعت از ورود غذا و اقلام حیاتی به مردم غزه، نقض صریح اصول دینی، انسانی، اخلاقی و حقوق بین‌الملل است. این اقدام نه‌‌تنها شایسته محکومیت جهانی است، بلکه مستحق پیگرد و مجازات بین‌المللی نیز می‌باشد. اکنون وظیفه همه انسان‌های آزاده، سازمان‌های حقوق بشر، نهادهای دینی و ملت‌های جهان است که در برابر این جنایت خاموش نباشند و صدای مظلومان غزه باشند.
اینجانب ضمن تحسین از مواضع جناب عالی در مسئله فلسطین که در خطابه اخیر، نگرانی خود را از وضعیت فاجعه‌بار انسانی مردم غزه ابراز نموده‌اید و آن را وضعیتی دانسته‌اید که بهای دردناک آن به‌ویژه بر دوش کودکان، سالمندان و بیماران است. از سوی دیگر از جامعه بین‌المللی درخواست کرده‌اید که به حقوق بشر دوستانه پایبند باشد و به وظیفه حفاظت از غیرنظامیان، ممنوعیت مجازات جمعی، استفاده بی‌رویه از زور و جابجایی اجباری جمعیت احترام بگذارد.
عالی‌جناب!
اکنون آنچه در غزه در حال وقوع است، قطعا با هیچ یک از موازین دینی، انسانی و اخلاقی قابل تصور نیست. هر روز ده‌ها کودک به‌خاطر قحطی و گرسنگی جانشان را از دست می‌دهند و یک نسل‌کشی آشکار است و دل هر انسان آزاده‌ای را جریحه‌دار می‌سازد. در این اوضاع هولناک اگر انبیای الهی همچون حضرت موسی(ع)، حضرت عیسی(ع) و حضرت محمد(ص) حضور داشتند، آیا مشاهده این‌همه رنج و مصیبت را تحمل می‌کردند؟! یا صرفا نظاره‌گر این نوع رویداد‌های خشن و غیرانسانی بودند و هیچ‌گونه واکنشی از خود نشان نمی‌دادند؟!
امید است جناب عالی و دیگر رهبران دینی در پیشگیری از این نوع جنایات ضد بشری توسط رژیم صهیونیستی اقدامات موثر و نقش‌آفرین انجام دهند.
عالی‌جناب!
در پایان پیشنهاد می‌کنم، ادیان ابراهیمی ضمن محکومیت سوء استفاده ابزاری از دین برای خلق فجایع پیش‌گفته ( تداوم ۸۰ سال جنایت به بهانه تشکیل دولت یهودی توسط صهیونیست‌های جنایتکار) ذیل چارچوبی هوشمند و جهانی، تمام ظرفیت خویش را برای ممنوعیت و محکومیت به‌کارگیری زور و خشونت از یک‌سو و نضج صلح و انسانیت از سوی دیگر به‌کار بندند.
حوزه علمیه مقدسه قم/ حسین نوری همدانی