آیت‌الله سید محمدحسین لنگرودی از علمای تهران و از شاگردان امام خمینی و آیت‌الله‌العظمی بروجردی و فرزند ارشد مرحوم آیت‌الله‌العظمی حاج سید‌مرتضی لنگرودی(قد)، در سال ۱۳۰۷ در نجف ‌اشرف متولد شد.
نامبرده پس از سپری نمودن دوره دروس مقدماتی، سطوح معقول و منقول و تکمیل سطوح عالی معارف متداول در حوزه‌های علوم دینی و مقدار قابل توجهی از خارج فقه و اصول والد معظّمشان، در سال ۱۳۶۷ ق. به حوزه علمیه قم عزیمت نمود و در دروس خارج فقه و اصول اساتیدی چون: آیت‌الله‌العظمی بروجردی، امام خمینی و علامه طباطبایی(ره) شرکت کرد و پس از چندی که پدر بزرگوارشان از تهران به قم هجرت نمود، در درس خارج فقه و اصول ایشان در مسجد عشقعلی قم حضور یافت و در تمامی دروس به‌حدّی جدّیت داشت که در مدتی کوتاه به مراتب عالی و رتبه اجتهاد دست یافت و از آیات عظام خصوصاً والد گرامی‌شان و نیز علمایی چون: آیت‌الله سیدمحسن حکیم، آیت‌الله سیدابوالحسن رفیعی قزوینی و آیت‌الله میلانی(ره) اجازات کتبی و شفاهی اجتهاد دریافت کرد.
آیت‌الله لنگرودی جزء ۸ نفر معتمدی بود که امام راحل در سال ۵۳ در نامه‌ای نوشت تا اشخاصی که در تهران هستند و می‌خواهند، نامه یا وجهی به ایشان برسانند، به این افراد رجوع کنند.
این عالم ربانی در روز شنبه، ۲۷ شهریور 1402 دار فانی را وداع گفت و به دیار باقی شتافت.