آیتاللهالعظمی سبحانی
آیتاللهالعظمی حائری مصداق «العالم بزمانه» بود
مرجع عالیقدر ضمن ترسیم سیر تاریخی شکلگیری حوزههای فقه و حدیث از مدینه منوره تا قم، بیان داشتند: مرحوم آیتاللهالعظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی، مصداق بارز «العالم بزمانه» بود و با شناخت دقیق از زمانه و نیازهای آن، حوزه علمیه قم را بنیان نهاد.
به گزارش خبرگزاری حوزه، حضرت آیتالله سبحانی عصر چهارشنبه 17 اردیبهشت، طی سخنانی در همایش بینالمللی یکصدمین سالگشت بازتأسیس حوزه علمیه قم، با اشاره به حدیث «العالم بزمانه لا تهجم علیه اللوابس» گفتند: این روایت ناظر بر ویژگی برجسته علما و مجتهدان دورانشناس است و آیتاللهالعظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی مصداق کامل این حدیث شریف بودند.
ایشان با مروری بر تاریخ حوزههای علمیه شیعه، افزودند: اولین حوزه حدیث و فقه در مدینه و پس از پیامبر اکرم (ص) شکل گرفت و تا واقعه فخ، مرکز تربیت عالمان بزرگی مانند عبدالله بن عباس، ابی بن کعب و عبدالله بن مسعود بود. با ورود مروانیان، این رونق کاهش یافت اما در عصر امام باقر (ع) و امام صادق (ع) احیا شد و شاگردان آنان این مسیر را ادامه دادند.
حضرت آیتالله سبحانی همچنین گفتند: حوزه دوم در مسجد کوفه شکل گرفت؛ جایی که شاگردان امام باقر (ع) و امام صادق(ع) در آن به تدریس فقه و حدیث میپرداختند. پس از آن، با انتقال جبری امام رضا (ع) به خراسان، سومین حوزه شیعی در این منطقه پایهگذاری شد که نقش مهمی در ترویج معارف اسلامی ایفا کرد.
ایشان حوزه علمیه قم را ادامه دهنده این مسیر نورانی برشمرده و بیان داشتند: از زمان ورود اشعریان به قم، این شهر به یکی از مهمترین پایگاههای علمی و فقهی شیعه تبدیل شد. بزرگان بسیاری همچون محمد بن احمد بن یحیی اشعری و احمد بن ابیعبدالله برقی از عالمان بزرگ آن دوره بودند.
حضرت آیتالله سبحانی با اشاره به دوران افول حوزه علمیه قم در قرن هفتم هجری به دلیل حمله مغول، به زمینههای احیای مجدد این حوزه در عصر صفویه و اوجگیری آن در قرن یازدهم با حضور چهرههایی چون شیخ بهایی، ملاصدرا، فیض کاشانی و فیاض لاهیجی پرداختند.
ایشان قرن سیزدهم را دوران درخشش میرزای قمی در قم دانسته و درباره قرن چهاردهم اظهار داشتند: در این قرن، مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری با درک عمیق از نیازهای زمانه، دو دوره حوزه علمیه را در اراک بنیان نهاد و در نهایت با دعوت علمای قم، حوزه علمیه این شهر را بازتأسیس کرد.
معظمله همچنین افزودند: حاجشیخ با دوری از جناحگرایی در جریان مشروطه، نشان داد تنها دغدغهاش حفظ حوزه و تربیت عالمان دین است. ایشان معتقد بود در شرایط تلاطم سیاسی، باید سنگر دین و مرجعیت را با تربیت عالم و مبلغ حفظ کرد.
حضرت آیتالله سبحانی در پایان با اشاره به آثار علمی مرحوم حاج شیخ، از جمله کتاب صلاة و اصول ایشان، گفتند: مرحوم آیتاللهالعظمی بروجردی، حاج شیخ را عالمی میدانست که در عبارات کوتاه، بیشترین معارف را منتقل میکرد. همچنین آیتالله سید محسن جبلعاملی در کتاب «اعیانالشیعه» به ویژگیهای زهد، دقت و زمانشناسی حاج شیخ تأکید کرده که همه اینها برای ما بسیار درسآموز است.