تولد: سال 1321ق برابر با 1279ش.
  وفات: سال 1417ق برابر با 1375ش.
  اساتید: میرزا علی‌آقا خلخالی، حاج سیدعلی نجفی، شیخ علی گنبدی، سیدعلی عبر(ره).
  آثار علمی: حواشی بر قواعد انصاری، حواشی بر متاجر شیخ، شرحی بر مجموعه حاج ملاهادی سبزواری، رساله‌ای در معرفت نفس، رساله‌ای در برکات و مشتبهات قرآن مجید، رساله‌ای درباره حضرت مهدی(عج)، رساله‌ای در تعقیبات نماز، رساله‌ای در فضیلت روز جمعه و رساله‌ای در رد صوفیه.
  تولد: فقیه عالی‌قدر، عارف فرزانه و اسوه علم و تقوا آیت‌الله تألهی(ره) در شب جمعه پنجم شوّال سال 1321ق (برابر با 1279ش) در خانواده‌ای روحانی در همدان متولد شد. والد معظم ایشان، آیت‌الله شیخ مرتضی تألهی  همدانی، خود در تقوا، فقاهت، حکمت، فلسفه و عرفان صاحب‌نظر و از بزرگان عصر به‌شمار می‌رفت.
  مراحل کسب دانش: او که تنها فرزند ذکور خانواده بود، پس از ارتحال پدرش، سرپرستی خانواده را بر عهده گرفت و همین امر باعث شد که نتواند به شهرهای دیگر هجرت نموده و در مراکز علمی آن زمان حاضر و کسب علم نماید؛ اما با جدیت تمام و همت عالیه در شهر همدان به کسب علم و دانش پرداخت. او دروس مقدمات و سطح حوزه را نزد پدر و عموی خود گذراند و سپس سال‌های متمادی به تحصیل و تدریس در مدرسه زنگنه همدان مشغول شد. علاوه بر این، از بزرگانی که در گوشه و کنار شهر می‌زیستند، بهره گرفت. از مهمترین اساتید او مرحوم آیت‌الله حاج میرزا علی‌آقا خلخالی(ره) بود که او خود از محصلین حوزه نجف و مورد اعتماد سیدابوالحسن اصفهانی و میرزای نائینی(قد) بود. آیت‌الله تألهی  از محضر این استاد خود، بهره‌های فراوانی برده و با وی مأنوس بود و در بیشتر اوقات در نماز جماعت ایشان حاضر می‌شد.  او همچنین از مرحوم آیت‌الله حاج سیدعلی نجفی که از شاگردان مبرز آخوند ملاحسینقلی همدانی(ره) بود، استفاده نمود. آیت‌الله تألهی علاوه بر تحصیلات فقهی و اصولی و... در تحصیل معارف توحیدی و سلوکی، سال‌ها در محضر آیات‌ شیخ علی گنبدی و سیدعلی عبر که از شاگردان ملاحسینقلی همدانی به‌شمار می‌رفتند، حاضر شد.
  در کلام دیگران: بزرگان زیادی درباره ایشان جملات مهمی گفته‌اند که نشان از جایگاه خاص علمی و اخلاقی ایشان دارد که به برخی از آنها اشاره می‌کنیم:حضرت آیت‌الله بهجت(قد) در مورد ایشان فرموده بودند: ایشان مایه برکت برای این شهر (همدان) است. قدر ایشان را آیندگان خواهند دانست.
از فقیه متخلق و ربانی مرحوم ملاعلی معصومی همدانی نقل شده است که ایشان گفته بود: ایشان(آیت‌الله تألهی) سلمان زمان هستند. گاهی بلا به همدان نزدیک می‌شود؛ ولی به احترام حاج شیخ هادی[تألهی] از شهر دور می‌شود.

 آثار قلمی: آثار ایشان را می‌توان به دو دسته تقسیم نمود: دسته اول؛ تألیفاتی که ایشان با قلم خود در محور یک موضوع خاص و مشخصی به رشته تحریر درآوردند که عبارتند از: حواشی بر قواعد انصاری، حواشی بر متاجر شیخ، شرحی بر مجموعه حاج ملاهادی سبزواری، رساله‌ای در معرفت نفس، رساله‌ای در برکات و مشتبهات قرآن مجید، رساله‌ای درباره حضرت مهدی(عج)، رساله‌ای در تعقیبات نماز، رساله‌ای در فضیلت روز جمعه و رساله‌ای در رد صوفیه. دسته دوم؛ مجموعه نوشتارهای ایشان که به اهتمام فرزند گرامی ایشان جمع‌آوری و در موضوعات مختلف منتشر شده است که عبارت است از: هادی ۱. شامل هزار و یک ‌کلام (طی ۱۹۳ سند در سال ۱۳۹۲ چاپ و نشر یافته ‌است)؛
هادی ۲. در موضوع ولایت علی و ائمه معصومین(ع)؛
هادی ۳. در موضوع عقاید دینی؛
هادی 4. در معرفت نفس؛
هادی ۵. دستورها؛
هادی ۶. در مطالب متفرقه؛
هادی ۷. در ادعیه؛
هادی ۸. در نماز؛
هادی ۹. شامل سخنرانی‌هایی که اغلب در مساجد بعد از اقامه نماز جماعت صورت گرفته‌ است.
  کوچ به سرای ابدی: 
​​​​​​​ فقیه عارف، عالم عامل آیت‌الله محمدهادی تألهی، سرانجام در ۲۶ آذر ۱۳۷۵ شمسی مصادف با پنجم شعبان 1417 قمری (۹۶ سالگی) بر اثر کهولت سن درگذشت و در باغ بهشت همدان دفن شد.سلام علیه یوم ولد ویوم مات ویوم یبعث حیاً.