به گزارش روابط عمومی پایگاه اطلاع‌رسانی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، به‌نقل از رایزنی فرهنگی ایران در برلین، این کتاب، کاری از مورخان و اساتید کرسی مطالعات ایران‌شناسی دانشگاه‌های آلمان و فرانسه در آلمان منتشر شده است.
این کتاب پژوهشی در ۳۳۴ صفحه به زبان‌های انگلیسی، فرانسوی و آلمانی نگارش شده است و توسط شرکت انتشاراتی «ناشران برپولز» به فروش می‌رسد. در مقدمه این کتاب آمده است:
این مجموعه در برگیرنده مقالاتی با مضامینی پیرامون خانواده در خاورمیانه مدرن اولیه است که از منظری بین‌رشته‌ای و تطبیقی آن را دنبال می‌کند. نویسندگان این کتاب مطالب جامع و تحقیقاتی متعددی پیرامون تاریخ و ماهیت خانواده‌ها در آسیای مرکزی، ایران، ترکیه عثمانی و جهان عرب از قرن پانزدهم تا هفدهم گردآوری کرده‌اند و به بررسی و کنکاش پیرامون موضوعات آن می‌پردازند. این اثر همچنین، اهمیت مفهوم کلیدی «خانواده» را در گسترده‌ترین معنای ممکن، اعم از تبار، نسب، خاندان یا سلسله و ارتباط آن با مفهوم انتقال دانش، اقتدار، مقام و قدرت را مطرح و به بررسی آن می‌پردازد.
مقالات این کتاب بر اساس منابع اولیه آن به عربی، فارسی و ترکی تهیه شده است و با توجه به فرهنگ و هنر هر منطقه جغرافیایی، به‌تفصیل به فرآیندها و پویایی‌های انتقال قدرت در مبحث «خانواده‌ها» می‌پردازد.
فهرست مطالب این کتاب عبارت است از:
«سلسله‌های مذهبی و شبکه‌های علم و دانش»، «خانواده و انتقال دانش در سرزمین دمشق در عهد عثمانی»، «روایت بحران یک سلسله: موردی از مصر در عهد عثمانی»، «جدل‌گرایان به‌عنوان پل‌هایی در شبکه‌های دانش در عصر ایران صفوی»، «خویشاوندی، موقعیت و مشروعیت»، «جنگجویان، پادشاهان و خلفا: پرسش‌هایی درباره خاستگاه و فرهنگ کردستان در قرن شانزدهم و هفدهم»، «خانواده‌های کارمندان دولت در عهد عثمانی (قرن پانزدهم تا شانزدهم)»، «ازدواج‌ها و استراتژی‌های سیاسی»، «روابط سلطنتی؛ انتقال قدرت و گسترش شبکه‌ها از طریق روابط زن و شوهر در مصر پیشامدرن»، «سیاست و خواندن در زمان عثمانی»، «خط و نسب و انتقال آن»، «میراث خانوادگی: ردیابی سه نسل از کارگران چوب در مازندران (ایران، ۱۴۶۰ تا ۱۵۰۰)»، «مدیریت املاک: خانواده در خانواده»، «سیدان رضوی در مشهد: خانواده در خانواده»، «تأسیس و رشد یک خانواده «قدیس» در هرات از قرن پانزدهم تا هجدهم» و «ایجاد مالکیت خانوادگی در ایران اولیه: فعالیت‌های اجتماعی-اقتصادی نجف‌قلی‌خان تبریزی در قرن هجدهم».